رضا افضلی     

با نگاه تو
...
.
با نگاهِ تو، غرقِ گل شود
باغِ كهكشان ازجوانه ام
خنده اي بزن، تا كه بگذرد
ازستاره، بانگِ ترانه ام
.
اي سكوتِ من، آشناي تو
ذرّه ذرّه ام، جاي پاي تو
بدرِ جلوه شو، چَرخَكي بزن
در سكوتِ پاكِ شبانه ام

اي كه ازطرب، دشت وبازه اي
شادوپُرگلي، پاك وتازه اي
من دوان دوان، سوي دامنت
چون زلالِ جويِ روانه ام
.
خنده مي زند، دردلم زمان
چون نسيمِ مستِ سحرگهان
گركه ياسِ من! غرق گل شوي
گر كه سرنهي، روي شانه ام
.
دشتِ لاله اي، پُر پياله اي
چون شقايقي، قلبِ عاشقي
همچو آتشي، سرخ و سركشي
شعله اي تو و من زبانه ام.
.
رضا افضلی 1365