حاكم و گنجشك/نزار قبانی/ترجمه ی رضا افضلی
|
حاكم و گنجشك نزار قبانی/ ترجمه ی رضا افضلی
در كشور هاي عربي گردش مي كنم تا شعرم را براي توده ی مردم بخوانم من براين باورم كه شعر گرده ی ناني است كه براي توده ی مردم پخته مي شود
از آن زمان كه آغاز كرده ام بر اين باورم كه كلمات ماهي درياي توده ها ست
در حالي كه با خود جز دفتري ندارم در كشورهاي عربي سير مي كنم اين پاسگاه مرا به آن پاسگاه مي فرستد واين پادگان مرا به آن پادگان پاس مي دهد حال آن كه در جيبم جز گنجشكي ندارم اما آن افسر مرا نگه مي دارد وبراي آن گنجشك گذر نامه مي خواهد در سرزمين من كلمه به پروانه ی عبور نياز دارد
چون كودني ساعاتي را در انتظار فرمان آن ما مور مي مانم و به كيسه هاي شن انديشه مي كنم واشك چشمانم دريا ها ست در حالي كه در برابرم پلاكاردي از وطني واحد سخن مي گويد من اين جا چون موشي صحرايي نشسته ام غم هايم را از خود دور مي كنم وهمه ی شعارهاي گچ نوشته را زير پا مي گذارم ودر دروازه ی وطنم مي مانم افتاده، چون ساغري شكسته. ترجمه شده در تاریخ 5/8/64
نیزکلیک کنید : در انتظار گودو |
