صخرۀ كلام
...
..
زنجيرِ زنگ خوردۀ سنگينِ صبر را
با پتكِ « هرچه باد»
شكستم
طفلان من!
نانِ شما به دست پدر، امّا
زنجيرِ ديگري است
.
آنجا كه كَفّه هاي ترازو
يكسان نيست
بابا كه نيست
مدرسه و نان نيست
.

باريكه جويِ ما
با صخرۀ كلامِ پدر بسته مي شود..

.

رضا افضلی 1360

http://rezaafzali.blogfa.com/posts/ عناوین مطالب وبلاگم
https://www.facebook.com/reza.afzali.7/photos_all مطالبم در فیس بوک

خط از:استاد صادق منصوری
.............................................................................................................