پس ازاِفطار، طفلان همچو گلّه/ ازمنظومه مشهدی های قدیمی/رضا افضلی

پس ازاِفطار،
طفلان همچو گلّه
به نقل از منظومة بلندچاپ نشدۀ (مشهدی های قدیمی)
سرودۀ رضا افضلی در سال ۱۳۷۷
..
..
.
پس از افطار،طفلان همچوگلّه
شوند آماده در نافِ محلّه
/
يكي شان مي شود مانند چوپان
به گِردش منتشر، چون گلّه ياران
/
بخواند نغمه اي را چون ترانه
بكوبد خانه اي را بي بهانه
/
كنارِ خانه،گِرد آيند و يكسر
بخواند جمع، بيتي را مكرَّر
/
كه «آمد روزه با سيصد سواري
به چوبَت مي زند تاروزه داري»
/
گهي از آستينِ تيره دالان
شود دستي و بُشقابي نُمايان
/
و يا همچون شَهاب آيد به پايين
نباتِ شاخه، با حجمِ بلورين
/
زشادي دستۀ كودك دمِ در
براي شُكر، خوانَد بيتِ ديگر
/
بخواند خانه اش را «روي بَرباد»
خداي خانه را چون «شاه داماد»
/
وگاهي از فرازِ بامِ خانه
زسطلي،آب مي گردد روانه
/
شود بس جامه از باران آن تر
گِل آگين مي شود از خاك معبر
/
فراري جمع خشماگين بدان گاه
سرودي زشت را خواند به اكراه
/
به حُزن و خنده، آن جمع مُكدَّر
حياط ديگري را مي زند در
/
سال ۱۳۷۷

مقدمۀ کامل کتاب مشهدی هارا در این

آدرس مطالعه فرمایید:https://www.facebook.com/photo

.php?fbid=899188363447753&set=

a.160204370679493.32593

.100000697921408&type=3&src=https%3A%2F%2Fscontent-2.2914

.fna.fbcdn.net%2Fhphotos-xpf1%2Fv%2Ft1.0-9%2F10256887_899188363447753_

1621316252853192514_

n.jpg%3Foh%3D915ff696018774a3258fbf

1dd32a06ff%26oe%3D55186C8E&size=700%2C291

به نقل از خاطراتم:

الله رمضون
در نخستین شب های ماه مبارک رمضان چند

تا از بچه ها جمع می شدند. یک نفر «استا»