رضا افضلی     

خط مي نويسي 

( به عزیزم: استاد محمد تقي ابراهيمي نيا )

خط مي نويسي، روي غم پا مي گذاري 

غم را به قلبِ نقطه ها جا مي گذاري

دركوچه و پسكوچۀ تالار هستي  

آويزه ها از نقش زيبا مي گذاري

هر تابلو، رنگين كمانِ آرزويي است 

در پيشِ چشمِ اهلِ دنيا مي گذاري

هر واژه اي را مي نويسي، پلّه پلّه

گامي به بامِ عشق، بالا مي گذاري 

در گوشة شب هاي خلوت، با قلم ني 

پا سوي آن پنهانِ پيدا مي گذاري

با قايقي از ني قلم، در بحرِ واژه

اوقاتِ عمرت را به دريا مي گذاري

چينت ز زلف و نقطه ات از خالِ يار است 

چون نقطه بر خطّ چليپا مي گذاري

تو خالق زيبايي از وصلِ حروفي

وقتي كنار هم الفبا مي گذاري

داند به خوبي خامه ات ناحقّ و حق را

اصل قضاوت را به فردا مي گذاري

چون كه خدا بر اين قلم سوگند خورده است

لرزد به خود، وقتي كه بي جا مي گذاري.

                                             رضا افضلی  23/10/80

خط:از هنرمند مهربان، استادعلی اکبرمُروّجان/اسفند 91