رضا افضلی     

برتخت فرشِ تركمني

برای محمّد و مهر مونای عزیزم

با هزاران خجسته باد،برای جشن زادروز پسرم محمد انتشار می یابد

برتخت فرشِ تركمني هست جايشان

رودِحرير مي گذرد زير پايشان 

جُنبد لب و ز غُلغُلِ موجِ پرندگان 

نزديك هم، به گوش نيايد صدايشان

مثلِ كبوترانِ فرو برده سر به هم

گردد عوض به عشوه گري متكّايشان

گل مي كنند مثلِ درخت شكوفه اي

وقتي فرو برند به امواج، پايشان 

هر موج تازه آمده از باغ هاي دور 

آرد گهي شكوفه و برگي برايشان

از ضربه هاي پنجة پاهايشان به آب 

شبنم نشسته روي گلِ چهره هايشان

پا را زنند بر سرِ امواج سردِ آب

تا پُر شود ز شادي باران هوايشان

آن يال هاي سبزِ خزه، بر كنارِ رود 

آيد به چشم، پيچ و خمِ اژدهايشان

تا اژدهاي سبز رَمَد از حريم عشق

گرديده تركه هاي بلندي عصايشان

با آبِ رود چهره بشويند و اي شگفت 

افروخته زِ آتشِ پنهان لقايشان

پيچيده مثلِ ساقة نيلوفري به هم

در باغ شور و عشق جواني خدايشان.

                                        رضا افضلی    20/10/79