رضا افضلی     

نصيب

ساعتي در كنار باغچه ي جهان

                                     بنشينيم

وگلي را

            بو كنيم

پنجه اي بزنيم

به گيسوانِ بيدي 

كه بر شانۀ ما افتاده است

تا بادِ ديوانه

              نيامده 

باده اي بزنيم 

از جامي كه ساقيِ باران

                           پركرده است

نصيب ما 

همين است

               كه مي بيني. 

                               رضا افضلی 1380

http://rezaafzali.blogfa.com/posts/ عناوین مطالب وبلاگم